Nairobi

Ik vraag me af hoelang het geleden is wanneer ik voor het eerst voet zette in Kenia. De tijd vliegt enorm snel. En ik denk dat dit alleen maar positief kan zijn. Het plan om een paar dagen in Nairobi te blijven, is vermenigvuldigt met de vierkantswortel van 4. Ondertussen overnacht ik hier al een tweetal weken en ik ben werkelijk "in love" gevallen met deze stad. Eigenlijk heb ik nog maar een klein deel gezien, maar wat ik zie, bevalt me wel. 

Een stad waar ik het minst van verwacht had en waar ik misschien zelfs een beetje schrik voor uitte, blijkt een enorm groot gamma te hebben voor jonge travelers als ik. Ook al ben ik nog nooit in New York of Qatar geweest maar dit - als ik door de stad loop -doet me er waanzinnig hard aan denken. Aanzienlijk grote wolkenkrabbers, duizenden zakenmensen, afgeschermde rookruimtes op straat en nog zoveel meer regels en wetten waar ik het zelfs met moeilijk heb. Laatst mocht ik niet binnen in een club omdat ik te jong was. Minimumleeftijd was 25! Ale, uiteindelijk hebben we dien buitenwipper gewoon omgekocht maar toch, 25? Kwejzi
Uiteraard blijft de overheid nog steeds corrupt en het verkeer is een en al chaos. Om maar even aan te tonen dat niet alles wonder boven wonder is. We zijn nog steeds in Oost- Afrika. 
De stad is trouwens geen bekend domein voor mij. Ik vestig mij vooral in Mathare. Een sloppenwijk op 5 km van het centrum waar mensen leven in extreme omstandigheden. Golfplaten huizen, geen electriciteit, geen drinkbaar water, enkele openbare toiletten,.. En dit alles is ne nest voor maar liefst 500 000 mensen opgepropt ergens op een tiental vierkante kilometer. 
60 % van de mensen leeft in slums. En deze nemen maar 5 % in van het oppervlak in Nairobi. 
Stuff tot nadenken.

Ik probeer een deel van Mathare op te ruimen van afval. Samen met nog 25 andere jongeren uit de buurt probeer ik ze te motiveren en te overhalen om hun eigen buurt proper te houden. Dit is een van de grootste redenen dat er geregeld pest uitbreekt en mensen sterven aan allerlei bacteriële ziektes. Dankzij een groot deel van de familie en vrienden kan ik dit project mogelijk maken en proberen tot een goed eind te brengen. So far heb ik ze allemaal al overals en handschoenen gekocht. Want dit is echt een smerig jobke. So thank you family and buddy's

Ik huur hier een huis samen met 4 andere brakkers. Abby ( journaliste uit Seattle), michelle, marloes ( twee Nederlandse grieten die hier werken in een NGO) en de kevin. ( een befaamd artiest met grootse plannen)
Van al dat gedoe heb ik nog is efkes nood om men eigen helemaal, maar dan ook helemaal te laten gaan. Dus dit weekend trekt het huis van gitanga hill court 14 er op uit naar Naivasha for some die hard camping. 

Ik hoop dat ik morgen terug recht kan komen want ik lig al een paar dagen plat met een voedselvergiftiging. Geen lachertje ze! Alles wat erin gaat, komt er direct .. Aleja ge weet wel e.

Zij die gaan sterven aan HIV, groeten U!